Miłość oczami Jane Austen- Opactwo Northanger

Tytuł:" Opactwo Northanger",

Autor: Jane Austen,

Wydawnictwo: Świat Książki ,
Rok wydania: 2014. 

Natura ludzka to nieodkryta i fascynująca tajemnica. Wszystkie doświadczenia i jej kolory ukryte są głęboko w zakamarkach duszy. Na twarz przywdziewana jest maska. W ten sposób" Świat jest teatrem, aktorami-ludzie". W dzisiejszych czasach słowa te-spisane przez W. Shakespeare'a , które poszukiwacz czytelniczych wyzwań znajdzie w komedii " Jak Wam się podoba"-nie straciły nic ze swojej aktualności. Stanowią klucz do zrozumienia mechanizmów rządzących otaczającą nas codziennością. Każdy w społeczeństwie gra własną rolę. W zależności od sytuacji. Istotne jest, aby wśród otaczających nas osób odnaleźć tych, którzy nie boją się ukazać swego prawdziwego oblicza. 

Jane Austen służy pomocą i swym wyjątkowym zmysłem krytycznej obserwacji.  Odkrywa najgłębiej skrywane sekrety osobowości. Z ogromną dozą ironii przygląda się zwyczajom,normom, które obowiązują w społeczeństwie angielskim pierwszej połowy XIX w. Po raz kolejny-niepozorna, pełna humoru opowieść- powoduje w czytelniku chwilę refleksji i zadumy. 

Panna Katarzyna Morland to istota z gruntu dobra. Pragnąca widzieć w ludziach same pozytywne, najlepsze strony. Jednak, czy życie oferuje tylko piękno? Dotychczasowe przekonania dziewczyny zostają wystawione na próbę.

Pod ostrzem pióra znajdują się głównie skomplikowane relacje międzyludzkie- ich intensywność, trwałość - a przede wszystkim złożoność. Padają pytania o prawdę i rolę, jaką odgrywa ona w życiu człowieka. Intrygi, dwuznaczne postawy, zachowania wpływają na postrzeganie przez nas  rzeczywistości. 

Co najważniejsze , znakiem rozpoznawczym dzieła jest satyra. Wyostrza, wyolbrzymia problemy i dylematy - nie tylko sercowe- z którymi bohaterka musi się mierzyć. Zabieg ten jest potrzbny. Możemy odkryć uwierające prawdy o nas samych.  Jest to trochę inne oblicze twórczyni osławionej " Dumy i uprzedzenia". Swoiste "puszczenie oka" do czytelnika. 

Opactwo Northanger" to przezabawna historia omyłek i pułapek , które stawiane są przed główną bohaterką. To powieść, która jest alegorią bytu człowieka. Bawi, irytuje- trafnością i szczerością spostrzeżeń. Katarzyna to uosobienie wszystkich cech charakterystycznych dla młodości. Ufność, marzenia. Dzieło-w mojej subiektywnej opinii-niedocenione. Obok miłosnych uniesień, które są nieodzowną częścią,trzonenem historii- otrzymujemy trafiające w sedno uwagi, które uderzają z całą swą mocą w ułomności ludzkie. Nie brak im jednak wyczucia smaku. Wszystko ku przestrodze i z myślą o odbiorcy.