Podróże literackie-Warkocz

Autor : Laetitia Colombani,

Tytuł:    "Warkocz " ;

Wydawnictwo :Literackie  ;

Rok wydania: 2017

Wzorce kulturowe na przestrzeni lat ewaluowały, jednak nie można pominąć ich znaczenia i wpływu, jaki wywierają na rzeczywistość, z którą każdego dnia obcujemy. Z nich wypływa mądrość i nauka dla przyszłych pokoleń. Są kluczem do odnalezienia prawdy o człowieku i podróży , która podjęta została, aby odpowiedzieć na najważniejsze pytania: kim jestem, dokąd prowadzą ścieżki losu? 

Dawniej, całe brzemię odpowiedzialności za dobro rodziny-dźwigane było przez mężczyznę. On walczył o przetrwanie- nie tylko w darwinowskim sensie , ale i-wolność. Kobieta natomiast stanowić miała wzór matki- dzieciom. Jej frontem był dom. Partycypowała w bataliach przygotowanych przez szarą codzienność. Musiała mierzyć się z dużymi i małymi dylematami latorośli. Paradoksalnie- to ona trzymała pieczę nad procesem, którego celem było ukształtowanie, wychowanie dobrego człowieka, odróżniającego dobro od zła. Stawała się pierwszą nauczycielką otaczającego młodą, chłonną istotę- świata.  Ostatecznie- to mężczyźni mieli władzę, stanowili prawo. Wrażliwość, emocje  " słabszej płci- pomijano. Patriarchat w swym pełnym rozkwicie, którego pozostałości dostrzegalne są współcześnie. 

Trójgłos opowieści, która jest debiutem pisarskim reżyserki, a także scenarzystki- ukazuje odmienność pragnień i  marzeń , które tak naprawdę są podobne. Dążenie do samorealizacji, walka o siebie i bliskich, przeciwstawienie się wszelkim obowiązującym zasadom. Bez względu na cenę.  Colombani odrysowała bardzo filmową historię. Płynnie splotła wątki. W prosty sposób, bez upiększania. Na szczególną uwagę- podobnie jak to miało miejsce w przypadku cudownej "Historii pszczół"- zasługuje jeden odcień opowieści , która poraża swoją autentycznościa, szczerością, w wyniku czego-bardzo daleko jej do bajkowości. Obserwujemy pradziwe życie, bliskie każdej Czytelnice. Smita, której motywacje stały się mi najbliższe, Sara, Giulia- w każdym z tych portretów odrysowane zostały - nasze codzienne próby i wybory. Stają się zwierciadłem: postaw i zachowań. 

"Warkocz" obala znane archetypy, udowadnia ,iż siła Kobiecości nie zna granic. Czeka,aby znaleźć swoje ujście. Na swojej drodze musi pokonać wiele przeszkód. Istnieje ponad podziałami. Pomimo- pewnych niedoskonałości i uproszczeń-proza silnie oddziaływuje na Czytelniczy Świat. Pyta o sytuację Naszego- cennego, Kobiecego Pierwiastka. Stawia bolesną diagnozę, która ma szansę otworzyć oczy. Na znaczenie i wartość jednostki.  To odważny głos w dyskusji na tematy trudne,które-trzeba przyznać- nawet współcześnie,w czasach większej samoświadomości-wynikającej między innymi z wykształcenia i uwarunkowań społeczno-kulturowych-spychane są na margines. Z powodu strachu i lęku, który niszczy prawdziwych Nas. 

Malowidło,którego składowymi są opowieści boleśnie prawdziwe. Trzy silne Kobiety,ich determinacja i bunt-mogą zmienić ten stan rzeczy. Przełamują silnie zakorzenione w umysłach ludzkich tabu. Niezwykła wyprawa po godność, do której każdy ma prawo,gdyż jest to wartość podstawowa. Przysługuje człowiekowi- nie jest istotna płeć, pochodzenie. To ona wyzwala i oczyszcza. Daje ukojenie. Inspiruje do dalszych działań. Napełnia nadzieją i wolą walki.Wbrew przeciwnościom i nachodzącym wątpliwościom, które są naturalnym stanem rzeczy, których los nie oszczędzi.  To swoiste wezwanie-do zmiany świata na lepsze. Kiedy już podejmiemy walkę nie możemy się wycofać. Jest to największym niebezpieczeństwem.